Árið 1911 létu fjandmenn Björns teikna skopmynd af honum og hans félögum og var myndinni dreift um allt land. Enginn var skráður fyrir myndinni en hún hefur fengið heitið „Kjötpottur landsins“ enda stendur það á henni miðri.

Myndin er mjög ítarleg og augljóslega mikið lagt í hana. Víða er myndmál og ýmsar tölur sem hægt er að rýna í og túlka. Við kjötpott landsins stendur ráðherrann Björn í líki skepnu og ofan í hann hella landsmenn sínum sköttum. Úr pottinum útdeilir Björn gæðunum til vina sinna sem einnig eru í dýrslíki. Má þarna sjá þingmennina Bjarna Jónsson frá Vogi sem gölt og Björn Kristjánsson sem hrút. Einnig skáldið Einar Hjörleifsson Kvaran sem kött. Fjöldi annarra skepna og tákna eru á myndinni og fyrirtaks gáta til að spreyta sig á.

Sigríður Jónsdóttir fæddist á Siglufirði 1.6. 1906. Hún lést á heimili sínu, Garði í Mývatnssveit, 1. mars síðastliðinn. Foreldrar hennar voru hjónin Jón Kristvinsson og Guðný Anna Jónsdóttir og hjá þeim ólst Sigríður upp, í Blöndudalshólum til 1913, í Mýrarkoti, Laxárdal, A-Hún. til 1921 en þá fer fjölskyldan að Vatnsleysu í Skagafirði. Þaðan fer Sigríður í vistir og síðast til læknishjónanna á Kópaskeri, Jóns Árnasonar frá Garði í Mývatnssveit og Valgerðar Sveinsdóttur frá Felli í Sléttuhlíð. Þar kynnist hún verðandi eiginmanni sínum, Halldóri bróður Jóns, og fer til hans að Garði, þar ganga þau í hjónaband í júní 1928. Systkini hennar eru Soffía, f. 1910; Helga Lovísa, f. 1912, ekkja eftir Arnþór Árnason frá Garði; Hólmfríður, f. 1917, ekkja eftir Berg Guðmundsson; Guðrún f. 1919, ekkja eftir Árna Jósefsson; Jens Jóhannes f. 1921, kvæntur Sólveigu Ásbjarnardóttur; Róar, f. 1923, kvæntur Konkordíu Rósmundsdóttur: Jón Jakob f. 1925, d. 1988, kvæntur Málfríði Geirsdóttur. Halldór Árnason, eiginmaður Sigríðar, f. 12.7. 1898 d. 28.7. 1979, var bóndi í Garði í Mývatnssveit. Hann var sonur Árna Jónssonar bónda í Garði, og k.h., Guðbjargar Stefánsdóttur húsfreyju frá Haganesi. Börn Sigríðar og Halldórs eru Valgerður Guðrún f. 1929, búsett í Reykjavík, gift Kristjáni Sigurðssyni lækni og eru börn þeirra Hildur, Halldór, Sigurður, Hjalti og Guðrún Þura; Anna Guðný, f. 1930, búsett í Keflavík en sonur hennar er Ásþór Guðmundsson; Árni Arngarður, f. 1934, bóndi í Garði, kvæntur Guðbjörgu Eyjólfsdóttur og eru börn þeirra Eyjólfur, Sigríður, Helga Þuríður og Halldór; Guðbjörg, f. 1940, búsett í Reykjavík en börn hennar og Einars Péturssonar eru Pétur Heimir og Guðný Ingibjörg; Hólmfríður, f. 1945, búsett á Selfossi, gift Guðmundi Laugdal Jónssyni bílasmið og eru börn þeirra Aðalheiður og Árni; Arnþrúður, f. 1947, búsett í Reykjavík, gift Jóni Albert Kristinssyni bakarameistara og eru börn þeirra Steinþór, Dýrleif og Sigríður. Sigríður átti þrjátíu og eitt langömmubarn og tvö langalangömmubörn en afkomendur hennar eru því fimmtíu og sex talsins. Sigríður var elst átta systkina. Útför Sigríðar fer fram frá Skútustaðakirkju í dadg og hefst athöfnin klukkan 14.

Sumarið 1947 reistu vegavinnumenn minnisvarðann á Kleifaheiði milli Barðastrandarhrepps og Rauðasandshrepps hinna fornu. Varðan sem er hlaðin úr grjóti hefur gengið undirnafninu Kleifabúi eða Kleifakall.

Þetta er ein stærsta varða sem reist hefur verið hérlendis. Hún hefur staðið óhögguð öll þessi ár en lítillega þurfti að laga höfuðið fyrir nokkrum árum.

Það var vinnuflokkur undir stjórn Kristleifs Jónssonar frá Höfða í Þverárhlíð sem vann við vegalagningu yfir heiðina. Þegar þeir nálguðust háheiðina þótti þeim viðeigandi að reisa myndarlega vörðu. Einar Einarsson og Guðjón Jóhannesson hlóðu vörðuna og Kristján Jóhannesson gerði höfuðið. Vinnuflokkurinn sá svo um efnisöflun en gnægð er af grjóti á þessum slóðum.

Eiður Thoroddsen hjá Vegagerðinni á Patreksfirði segir að fjöldi fólks stoppi við Kleifabúann á hverju sumri og langflestir sem þar fari um í fyrsta skipti stansi og skoði hana. Við vörðuna er rúmgott plan og þaðan er víðsýnt.

Sigurlaug Jóhannsdóttir f. 25. júlí 1864 Vatnsnesi, d. 5. des. 1943. Vinnukona á Illugastöðum, Tjarnarsókn, Hún. 1880. Húsfreyja í Bakkakoti 1897. Húsfreyja á Blönduósi 1930. Húsfreyja á Hlöðufelli. Jóhannsbæ 1910 og 1920, Hlöðufelli 1940.

Fædd á Skagaströnd

Fæddist á Skagaströnd 21. október 1954. Ingvar ólst upp á Skagaströnd og var þriðji í systkinaröðinni.
Vörubílstjóri í Bolungarvík og síðar í Reykjavík. Var í Héðinshöfða, Höfðahr., A-Hún. 1957. Síðast bús. í Hafnarfirði. Fæddur 22.10.1954 skv. kb.
Ingvar og Jóna kynntust á Blönduósi árið 1969 þegar Jóna var við nám í Húsmæðraskólanum þar í bæ. Hófu þau búskap í Bolungarvík. Ingvar sinnti þar sjómennsku og öðrum störfum tengdum sjávarútvegi til ársins 1977 þegar faðir hans lést. Þá fluttu þau Jóna með eldri drengina tvo í skamman tíma til Skagastrandar og í kjölfarið skipti Ingvar um starfsvettvang; tók við vörubíl föður síns og hóf eigin vörubílarekstur í Bolungarvík. Þar bjó fjölskyldan öll uppvaxtarár drengjanna þar til þau fluttust til árið 1998 til Reykjavíkur, þar sem Ingvar starfaði áfram sem vörubílstjóri.

Hann varð bráðkvaddur á heimili sínu í Hafnarfirði sunnudaginn 14. október 2018.
Útför Ingvars fór fram frá Grafarvogskirkju 31. október 2018, og hófst athöfnin klukkan 13.

One of the most popular waterfalls in Norway. The Steinsdalsfossen has a fall of 50 m and is special because you can walk safe and dry behind it. The fall occured in 1699 when the river changed course. There is a footpath from the car park up to and under the waterfall. Along National Tourist Route Hardanger.Tourist information office.

National Tourist Routes
Scenic roads for exploring Norway's breathtaking landscapes - comprising selected stretches from north to south. 3 of them are in Hardanger. National Tourist Route Hardanger, National Tourist Route Hardangervidda and National Tourist Route Ryfylke. www.nasjonaleturistveger.no

Vatnsdalsá er á sem rennur um Vatnsdal í Austur-Húnavatnssýslu. Áin er dragá sem safnar í sig vatni af Haukagilsheiði og Grímstunguheiði og þar sem hún rennur niður í Vatnsdal í miklum gljúfrum eru í henni allmargir fossar. Efstur þeirra er Skínandi og neðar Kerafoss og Rjúkandi. Neðar í ánni eru Dalsfoss og Stekkjarfoss. Við hann er laxastigi. Aðrar ár og lækir renna í Vatnsdalsánna eins og til dæmis Tunguá, Álka og Kornsá.

Vatnsdalsá er ein besta laxveiðiá landsins og þar er einnig mjög góð silungsveiði. Mikið er um stórlaxa í ánni en stangveiðar hófust þar 1936; áður var eingöngu stunduð netaveiði í ánni. Besti veiðistaðurinn er Hnausastrengur. Eingöngu er veitt á flugu í Vatnsdalsá.

Vatnsdalsá rennur í stöðuvatnið Flóðið, sem myndaðist við skriðuföll í Vatnsdal árið 1720, en áin sem úr því rennur nefnist Hnausakvísl.

Torfalækur kemur úr samnefndu vatni á Reykjaflóa sem er í raun að mestu uppþornað. Við Hæli nefnist hann Hælislækur.

Víðidalur er breiður, gróinn og búsældarlegur dalur í Vestur-Húnavatnssýslu, inn af Vesturhópi. Austan við dalinn er Víðidalsfjall, sem er hátt og tindótt en vestan að honum er Fitjárdalur og svo austurbrún Miðfjarðarháls, sem er fremur lágur og ávalur. Í norðanverðum dalnum eru gamlir sethjallar sem bera þess merki að á ísöld hafi sjór gengið langt inn í dalinn.

Um dalinn rennur Víðidalsá, sem á upptök á heiðunum suður af dalnum og er mikil laxveiðiá. Í hana fellur Fitjá, sem kemur upp á Stórasandi. Í miðjum dalnum rennur Víðidalsá í gljúfrum, 20-25 metra djúpum og hrikalegum. Kallast þau Kolugljúfur og eru sögð kennd við tröllkonuna Kolu.

Auðunn skökull Bjarnarson nam land í Víðidal fyrstur manna og bjó á Auðunarstöðum en helsta höfuðbólið í dalnum er þó Víðidalstunga, utarlega í tungunni milli Víðidalsár og Fitjár. Þar er kirkja sveitarinnar.

Laxá í Kjós er ein af þekktustu og gjöfulustu laxveiðiám Íslands. Hún á upptök sín í Stíflisdalsvatni, 178 m. yfir sjó, og rennur þaðan niður Kjósina um 20 km. veg, til sjávar í Laxárvogi. Laxgeng er hún að Þórufossi, skammt neðan Stíflisdalsvatns. Rúmlega 1 km. frá sjó fellur þveráin Bugða í Laxána frá suðri. Hún kemur úr Meðalfellsvatni og gengur lax upp í það í nokkrum mæli. Heildar vatnasvið Laxár er rétt tæpir 300 ferkm. Umhverfi árinnar er bæði fjölbreytt og fagurt. Eins er áin sjálf mjög breytileg ásýndum, rennur ýmist með stríðum straumi í djúpum gljúfrum eða liðast um grasigróið sléttlendi, lygn og rólyndisleg. Nokkuð er um fallega fossa. Gott aðgengi er að svo til öllum veiðistöðum, en þeir eru taldir vera yfir 90.
Meðalveiði í Laxánni árin 1974 til 2008 er 1269 laxar, mest 3422 árið 1988 en minnst 629 árið 1996. Auk laxins er oft nokkur sjóbirtingsveiði í ánni neðanverðri og er hún helst stunduð á vorin fyrir laxveiðitímann.

Laxaklak á Íslandi var reynt í Laxá árið 1884. Frumkvæði að þeirri tilraun átti Þorkell Bjarnason prestur á Reynivöllum en hann fékk hingað norræna fiskifræðinga og var kössum sem vatn gat runnið í gegnum komið fyrir í Laxá og í kassana settar 13 hrygnur og 18 hængar.

Nyrzta öxl Víðidalsfjalls heitir Ásmundarnúpur, 665 m hár. Vestan við Ásmundarnúp gengur dalur inn í fjallið og klýfur það í tvennt. Dalur þessi, sem er um 6 km á lengd, smáhækkar er inn í fjallið kemur og eyðist í urðardrögum inn á háfjallinu. Þessi umræddi dalur heitir Melrakkadalur. Fyrir mynni dals þessa stendur bærinn Melrakkadalur í Víðidal, er dregur efalaust nafn sitt af dalnum.

Í flæðarmáli er Skarðshver, allt að 83°C heitur með mörgum smá hitaaugum, mjög óvíða að finna heitar uppsprettur í svo nánu sambýli sjávar.

Ljósmyndari á Akureyri 1930. Ljósmyndari í Kópavogi.

Verslunarmaður í Reykjavík 1945. Síðast bús. í Reykjavík.

Bóndi á Barkarstöðum í Fremri-Torfustaðahr., V-Hún. Bóndi á Barkarstöðum, Efri-Núpssókn, V-Hún. 1930.

Wynyard is a town in eastern Saskatchewan, Canada, 132 km west of Yorkton and 190 km east of Saskatoon.[4] Wynyard is in but not part of the rural municipality of Big Quill No. 308. It is located on the Yellowhead Highway just south of Big Quill Lake.

Settled 1905 , Village 1908 and Town 1911

Bóndi í Víkum, Hofssókn, A-Hún. 1930. Bóndi og trésmiður í Víkum á Skaga, A-Hún.

Var í Ásum, Svínavatnssókn, Hún. 1870. Fluttist ásamt fjölskyldu sinni til Vesturheims 1883. Bjó í Seattle í Washingtonfylki á Kyrrahafsströnd. Smiður í Seattle, King, Washington, Bandaríkjunum 1900. Smiður í Seattle, King Washington, Bandaríkjunum 1910. Var í Steilacoom, Pierce, Washington, Bandaríkjunum 1930.
Faðir hans tók upp ættarnafnið Ásmann [Ousman] vestanhafs

Útför hans var gerð frá Aberdeen, Grays Harbor, Washington, United States 23.5.1935

Fyrst getið í mt 1835 og eru þar þá 6 til heimilis.

Var í Bakkakoti, Höskuldsstaðarsókn, Hún. 1870.

Ljósmyndastofa

Ingibjörg Eggertsdóttir 17. ágúst 1868 - 19. sept. 1952. Húsfreyja í Vatnahverfi, Holtastaðasókn, A-Hún. 1930. Húsfreyja í Vatnahverfi. Ógift og barnlaus.

The area was first settled in the mid-19th century by pioneers who established the town as a seaport for the west coast logging and fishing industries, and as a jumping off point for prospectors heading to British Columbia's gold fields. Blaine was officially incorporated on May 20, 1890, and was named after James G. Blaine (1830−1893), who was a U.S. senator from the state of Maine, Secretary of State, and, in 1884, the unsuccessful Republican presidential candidate. The city has a "turn-of-the-century" theme, marked by remodeled buildings and signs resembling designs that existed during the late 19th century and early 20th century.

The MV Plover once conveyed workers to and from the cannery in the 1930s. Today it ferries tourists from Blaine to a resort on Semiahmoo Spit.
The world's largest salmon cannery [5] was operated by the Alaska Packers' Association for decades in Blaine; the cannery site has been converted to a waterfront destination resort on Semiahmoo Spit. Several saw mills once operated on Blaine's waterfront, and much of the lumber was transported from its wharves and docks to help rebuild San Francisco following the 1906 fire there. The forests were soon logged, but Blaine's fishing industry remained strong and robust into the second half of the 20th century. Into the 1970s Blaine was home to hundreds of commercial purse seiners and gillnetters plying the waters offshore of British Columbia, between Washington State and southeast Alaska. Blaine's two large marinas are still home to hundreds of recreational sailboats and yachts, and a small fleet of determined local fishers provide visitors with dockside sale of fresh salmon, crab and oysters. Nature lovers have always appreciated Blaine's coastal location, its accessible bike and walking trails, and view of mountains and water. Birdwatchers across the continent have discovered the area's high content of migratory birds and waterfowl: Blaine's Drayton Harbor, Semiahmoo Spit and Boundary Bay are ranked as Important Birding Areas by the Audubon Society.

The Cains are the most notable family in Blaine's short history, credited with its founding and achievements. At one time owning most of present-day Blaine, the Cain brothers erected the biggest store north of Seattle, a lumber and shingle mill, a hotel (largest in the state at the time), the first public wharf, and donated large public tracts of land.

Nathan Cornish and family moved to Blaine in 1889. He became mayor in 1901; his platform was "twelve miles of wooden sidewalk". His daughter, Nellie Cornish, having failed to open a successful piano teaching business in Blaine, moved to Seattle, where she founded the Cornish College of the Arts in 1914, which still exists today.

During the formative years of her career in the 1950s, country singer Loretta Lynn was often a featured star at Bill's Tavern on Peace Portal Drive in Blaine. William Hafstrom owned the tavern; it no longer exists. Lynn was then living on Loomis Trail Road near Custer, Washington.

Margrét Eggertsdóttir 23. ágúst 1868 - 13. september 1929 Húsfreyja á Siglufirði. Vinnukona á Hvammi, Undirfellssókn, Hún. 1890. Var í Haga í Mjóafirði, S-Múl. 1892, kom þangað á því ári úr Húnavatnssýslu. Flutti frá Krossi í Mjóafirði til Norðfjarðar 1894.
Þegar Guðrún Björg dóttir hennar fæddist 1897 var hún skráð vinnukona á Kolableikseyri í Mjóafirði og þegar hún giftist Sigurði var hún talin sjálfsmennskukona á Reykjum í sömu sveit. Síðan munu þau hafa flutt til Norðfjarðar strax það ár því þegar Aðalheiður dóttir Sigurðar fæðist um haustið er hann talinn vinnumaður á Nesi í Norðfirði. Húsfreyja í Hlíðarhúsum, Hvanneyrarsókn, Eyj. 1901.

Var á Böðvarshólum, Breiðabólstaðarsókn, Hún. 1901.

Saumakona á Sauðárkróki. Var í Móbergi í Holtastaðasókn, Hún. 1870.

Snorrabúð var þar sem Skjalasafnið er núna, síðar hesthús

Ingibjörg Jóhanna Þorsteinsdóttir 13. okt. 1878 - 4. júní 1931. Var á Geithálsi, Mosfellshreppi, Kjós. 1910. Ráðskona í Hraunprýði , Reykjavík 1930. „Komst upp en giftist ekki“, segir í Kjósarmönnum.

Sigríður Þórðardóttir 11. sept. 1860 [10.9.1860] - 7. okt. 1942. Tökubarn í Lambhústúni, Hjörtseyjarsókn, Mýr. 1860. Húsfreyja í Miðhúsum, Álftanesi, Mýr. 1890. Var í Reykjavík 1910. Ekkja á Hverfisgötu 90 a, Reykjavík 1930. Einkabarn.

Solveig Þorsteinsdóttir 9. sept. 1886 - 31. ágúst 1969. Húsfreyja í Reykjavík 1910. Fluttist til Vesturheims 1912. Var í Dauphin, Manitoba, Kanada 1916. Bjó m.a. í Winnipeg, Poplar Park, Lonely Lake og að Steep Rock.

Sigríður Jónsdóttir 30.3.1855 - 24.2.1927. Var í Helliskoti, Gufunessókn, Kjós. 1860. Léttastúlka í Bjargi, Reykjavík 2, Gull. 1870. Húsfreyja á Klapparstíg, Reykjavík. 1901. Húsfreyja í Reykjavík 1910.

Steinunn Sigurðardóttir 5. feb. 1871 - 19. des. 1952. Tökubarn í Koti, Grímstungusókn, Hún. 1880. Hjú í Kvennaskólanum, Höskuldsstaðasókn, Hún. 1901. Vinnukona á Litlabergi í Reykjavík. Saumakona á Undirfelli, Undirfellssókn, A-Hún. 1930.

Ingibjörg Árnadóttir 15. júní 1884 - 1. apríl 1919. Húsfreyja á Eskifirði. Bassakoti Álftanesi 1890.