Aðalheiður fæddist 19. september 1904 að Helgavatni í Vatnsdal. Foreldrar hennar voru Hólmfríður Hannesdóttir og Björn Þorsteinsson, sem bæði voru húnvetnskrar ættar. Nokkurra vikna gamalli var henni komið í fóstur til sæmdarhjónanna Ingibjargar Kristmundsdóttur og Jóns Baldvinssonar að Kötlustöðum í Vatnsdal. Hjá þeim hjónum átti Aðalheiður sín bernskuog unglingsár og reyndust þau henni sem bestu foreldrar. Uppeld issystur sínar, þær Halldóru, Rósu, Guðrúnu og Jenný, leit hún ávallt á sem raunverulegar systur og var mikill kærleikur með þeim og börnum þeirra. Alla ævi bar hún mikla tryggð til átthaganna og var í nánu sambandi við tvær uppeldissystra sinna sem þar bjuggu. Jenný bjó á Eyjólfsstöðum með manni sínum, Bjarna Jónassyni, og er ein á lífi af þeim systrum og Rósa bjó á Marðarnúpi en hennar maður var Guðjón Hallgrímsson. Báðir þessirmenn voru landsþekktir bænda höfðingjar og bjuggu stórbúi í Vatnsdalnum. Foreldrar Aðalheiðar hófu aldrei sambúð, en giftust síðar hvort í sínu lagi. Tvö hálfsystkini á hún á lífi, Margréti Björnsdóttur húsfreyju að Köldukinn og Björn Björnsson fv. bónda í Miðhópi. Látin eru Jósefína Pálsdóttir póstmeistarafrú á Akureyri og Halldór Pálsson verkfræðingur. Aðalheiður hélt sambandi viðþau og foreldra sína eins og kostur var, einkum Halldór, en hann var búsettur í Reykjavík og er látinn fyrir allmörgum árum. Á unglingsárum sínum vann Aðalheiður hefðbundin sveitastörf í heimasveit sinni, var í kaupavinnu og við heimilisstörf á ýmsum bæjum, en 17 ára gömul fór hún í Húsmæðraskólann á Blönduósi og var þar í eitt ár. Liðlega tvítug fluttist hún til Reykjavíkur og fljótlega eftir komuna þangað hóf hún störf hjá Ölgerðinni Agli Skallagrímssyni. Þar urðu þáttaskil í lífi Aðalheiðar þegar hún kynntist Kristni Lýðssyni, sem síðar átti eftir að verða eiginmaður hennar, en þau gengu í hjónaband 10. október 1931. Kristinn var sonur Sigríðar Sigurðardóttur og Lýðs Árnasonar bónda á Hjallanesi í Landsveit. Á hjónaband þeirra Aðalheiðar og Kristins féll aldrei skuggi, gagnkvæm virðing og kærleikur ríkti ávallt á milli þeirra og þau voru samtaka í hjálpsemi við aðra. Það kom meðal annars fram í því að þau tóku aldraða foreldra Kristins inn á heimili sitt þar sem þau nutu umhyggju og ástúðar síðustu æviár sín. Gestkvæmt var á heimili þeirra og oft margt um manninn enda vina- og ættingjahópurinn stór. Mest allan sinn búskap bjugguþau á Hringbraut 52 í Reykjavík, þar sem þau eignuðust eigin íbúð í nýbyggðum svokölluðum verkamannabústöðum árið 1937. Áður höfðu þau búið í leiguhúsnæði. Húsakynnin voru ekki stór miðaðvið það sem nú gerist, en þótti gott á þeim árum og alltaf var til rúm fyrir gest sem að garði bar. Aðalheiður og Kristinn eignuðust fjögur börn. Elst er Unnur, gift Valgeiri J. Emilssyni prentara, Jón Ingi matsveinn, d. 28. júní 1981, hann var kvæntur Ástu Eyþórsdóttur, Sigurður Lýður rafvirki, kvæntur Soffíu Thoroddsen, og yngst er Ásdís, en hennar maður er Magnús Kjærnested stýrimaður. Kristinn starfaði alla tíð í Ölgerðinni eða þar til hann varð að láta af störfum sökum heilsubrests sem hann átti við að stríða síðustu ár ævi sinnar. Í veikindum hans sýndi Aðalheiður það sem fyrr hve sterk og umhyggjusöm kona hún var. Kristinn lést þann 19. desember 1981, en aðeins hálfu ári áður höfðu þau misst eldri son sinn, Jón Inga.